Szlakiem Serockim oraz Narwiańskim

          Jadąc rowerem w kierunku Zegrza od strony Serocka poruszamy się czerwonym szlakiem rowerowym (szlak narwiański, ostrołęcki) lub Pułtuska i Legionowa – samochodem, drogą krajową nr 61. Miejscem docelowym jest most w Zegrzu oraz ul. Rybaki (za mostem po prawej stronie; kierunek Legionowo; droga prowadzi wzdłuż lewego brzegu rzeki Narew – Zbiornik Dębe (wał ziemny). Nad brzegiem rozpościera się panoramiczny widok na taflę Zalewu oraz na most w Zegrzu. Za mostem w Zegrzu po prawej stronie (kierunek Legionowo) znajduje się tablica upamiętniająca działalność Szarych Szeregów w latach 1943-1944. Wracając z wału ziemnego w Zegrzu Południowym warto udać się, by zobaczyć tablicę upamiętniającą kryzys przysięgowy w latach 1917. Legiony Polskie odmówiły złożenia przysięgi na wierność cesarzowi niemieckiemu. Za mostem w Zegrzu (kierunek Serock, Pułtusk) skręcamy na pierwszym skrzyżowaniu w prawo, w ulicę Profesora Janusza Groszkowskiego. Za osiedlem wojskowym w Zegrzu Północnym mieści się kościół pw. Matki Bożej Fatimskiej (parafia wojskowa Św. Gabriela Archanioła). Skręcamy w prawo od ul. Prof. Janusza Groszkowskiego w ulicę płk. Kazimierza Drewnowskiego 1A (Zegrze Północne). Historia parafii i kościoła w Zegrzu jest bardzo bogata w wydarzenia historyczne, a zarazem jej losy są burzliwe. Pierwsze wzmianki na temat parafii i kościoła w Zegrzu sięgają XII wieku (drewniany kościół pw. Św. Małgorzaty w Zegrzu). W 1580 roku – z inicjatywy proboszcza Mikołaja Kępińskiego wybudowano w połowie murowany kościół. Fundatorem kolejnej świątyni był Antoni Krasiński. Jej budowę zakończono w 1758 roku. Rosjanie następnie przebudowali kościół na cerkiew garnizonową (1895 r.). Po pierwszej wojnie światowej świątynia została odbudowana jako kościół garnizonowy (poświęcono go w 1919 r., przebudowę zakończono w 1932 r., nadając budowli i wnętrzu charakter katolicki; parafia pw. MB Częstochowskiej z siedzibą w Zegrzu). Niszczejącą świątynię rozebrano w 1987 roku. W 1999 roku wmurowano kamień węgielny pod budowę nowej świątyni. 5 października 1996 roku Św. Jan Paweł II poświęcił w Watykanie kamień węgielny pod budowę kościoła. Konsekrowany 29 maja 2007 roku. Wnętrze może pomieścić do 600 osób. Jest to nowoczesny, przestronny obiekt architektury sakralnej. W prezbiterium, ołtarzu głównym widnieje obraz Matki Bożej Hetmanki Żołnierza Polskiego (patronki Wojska Polskiego). Przy ulicy Prof. Groszkowskiego stoi Pałac Krasińskich, hotel – restauracja mieszcząca się nad Zalewem Zegrzyńskim. Pałac wybudowano w 1894 roku. Był miejscem odwiedzin cara Mikołaja II. Prawdopodobnie odwiedził go w 1897 roku, kiedy był z wizytą w Królestwie Polskim. Pomnik upamiętniający miejsce egzekucji por. Konstantego Radziwiłła w Zegrzu (jego zwłoki odnaleziono w maju 1969 roku na terenie koszar Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu, pochowany na cmentarzu parafialnym w Serocku) znajduje się na terenie koszar w Zegrzu, dawna strzelnica wojskowa. Na terenie koszar w Zegrzu Północnym mieści się tablica upamiętniająca żołnierzy łączności zgładzonych na Wschodzie przez funkcjonariuszy NKWD, w Katyniu i Charkowie. Ulica Juzistek w Zegrzu Północnym wzięła nazwę od aparatu telegraficznego Hughes’a („Juza”), którego obsługi uczył się kobiecy personel (telegrafistki – juzistki), które uczestniczyły w walkach na wielu frontach II wojny światowej.

          Rowerem kierujemy się od Centrum Szkolenia Łączności i Informatyki w Zegrzu do Serocka. Chodnikiem kierujemy się w stronę Jadwisina. Wjeżdżamy na kładkę (obok: Obserwatorium Geodezyjno-Geofizyczne Instytutu Geodezji i Kartografii w Warszawie w Borowej Górze) i zjeżdżamy po niej na drugą stronę. Drogą asfaltowa prowadzi przez Jadwisin, Stasi Las, kładkę w Serocku (szlak narwiański, ostrołęcki; szlak wyznacza ścieżkę rowerową; z kładki (ul. Karolińska) zjeżdżamy do ronda). Na rondzie jedziemy prosto, obok granicy Rezerwatu Jadwisin (ul. Konstantego Radziwiłła). Po prawej stronie zauważymy las (rosną tam pomniki przyrody: sosny pospolite). Skręcamy w lewo. Ulicą Wyzwolenia, następnie Pułtuską jedziemy prosto do skrzyżowania z Radzymińską. Tam skręcamy w prawo. Wjeżdżamy na żółty szlak Serocki (ul. Radzymińska). W otoczeniu drzew po lewej stronie zobaczymy wzgórze. Jest to Grodzisko Barbarka. Położone jest na wysokim tarasie doliny Narwi. Wzgórze ma wysokość około 5 metrów. Porośnięte jest warstwą drzew i krzewów. Rosną tam jesiony wyniosłe. Na podstawie badań stwierdzono istnienie trzech faz osadnictwa wczesnośredniowiecznego (XI – XIII w.). Mieszkańcy grodu zajmowali się m.in. rybołówstwem oraz rolnictwem. Na terenie grodu znaleziono fragmenty fundamentów XVII – wiecznej kaplicy pw. Św. Barbary. Odkryto również cmentarzysko szkieletowe. Przed grodem na dole dostrzeżemy makietę grodu, pamiątkowy głaz. Warto bliżej zainteresować się historią tego miejsca i zatrzymać się na chwilę przy tablicy informacyjnej. Opuszczamy Grodzisko Barbarka i jedziemy drogą asfaltową około 300 metrów w dół. Będzie to ostatni etap naszej wycieczki rowerowej. Zatrzymujemy się przy domu porośniętym bluszczem (ul. Rybaki w Serocku). Naprzeciwko domu jest zejście na Bulwar Nadnarwiański. Jest on usytuowany po prawej stronie drogi. Letniskowy dom znanych architektów: Heleny i Szymona Syrkusów gościł sam Pablo Picasso – hiszpański malarz. Powstał tu portret córki Manueala Sancheza Arcasa – pięknej Mercedes, córki minister kultury w radzie Republiki Hiszpanii. W taki sposób docieramy do końca naszej wycieczki.

źródła:

1. Mapa turystyczna miasto i gmina Serock, Wydawnictwo COMPASS, Wyd. IV, nr kat.: 826-2014.
2. Serocki Miejscownik Krajoznawczo-Turystyczny Przewodnik Po Gminie, Odcinek4 - SEROCK.